Parlayan Güzellik İçten Gelir

Tatminsiz, üzgün,stres altın altında veya depresif bir durum içinde olduğunuzda tüm kremler, makyaj malzemeleri işe yaramaz.

Kendi içinde dengeyi sağlamışsanız stresin ve sorunların daha kolay üstesinden gelen kişi olursunuz. Yaşama karşı mutlu ve güvende hissedersiniz.. Bu memnunluk ve denge yüz ifadenize yansır.

İçimiz nasılsa dışımız da öyledir !..

İçinde yaşadığımız zihinsel ve duygusal dünya yüzümüzde, mimiklerimize ifademize, zamanla yüz hatlarımızda kendini gösterir.

Bize, çevremize tüm yaşamımıza ışık verecek tek şey içimizdeki sevgidir.
Böylece, her durumda kendimize ve çevremizdeki canlılara nasıl davranacağımızın kararı bize aittir !..

Şaşmamak gerek

İnsanlar tanımadıkları insanlarla arkadaş olabiliyorlarsa tanıdıkları insandan ayrılmalarına şaşırmamak gerek

Seda.P

Hiç gözlerini görme dışında kullanan biri var mı aranızda?

Hiç gözlerini görme dışında kullanan biri var mı aranızda? Hareket eden ve ses veren dudaklar ile mekanik olarak emir alıp hareket eden gözbebeklerinizle mi yaşadınız hep?..

Farkında mısınız ellerimizi, parmaklarımızı aslında tüm bedenimizin canlı olduğunu unuttuk… Beden ruhunu- varlığını- unutuverdik.. Sadece iskeleti örten etimizi bedenimizi giydirdik, süsledik. Çoğunlukla seks objesi olarak gördük.

Şöyle bir çevreme baktığımda, cansız bedenlerden çıkan ses kirliliğinin yanı sıra ‘duygusallığın’ örtündüğü nice insan suretleri… her günün tekrarı yaşanan yaşamlar .. Sesler ise yükseliyor özensiz tonsuzca…

Mimikler, eller, kollarla hareketli konuşanlar yerine silikonlu buz yüzler.. Soğuk, ruhsuz, cansız!..

Oysa , cömertlikle kullanmalıyız bedenimizin dilini, mimiklerimizi… Ancak o zaman ne denli sevimli, içten, çıplak göründüğümüzü hisseder tüm bedenin ruh giysisinden fırladığı hallere tanıklık edebiliriz… Biliyorum ki, o anda rüzgarın pencerenize sert vuruşundan, yağmurun tüm damlalarını hissedeceksiniz..

Yüreğiyle konuşmak, tüm varlığıyla yaşamak böyle bir şey!..:)

Ayrıcalıklı, çok özel bir süreç..

Daha önce deneyimlemediğim, hiç tanıklık etmediğim bir süreç.. Zorlu ama yenileyeci bir başlangıç.. 

İçim, güç ve ışık dolu !..

Özgür Olmak

Eğer üşürken yanıbaşındaki hırkayı reddedip , üşümeyi sürdürebiliyorsan insansın ve özgürlüğü haketmişsin demektir.

Özgür olmak istiyorsan, ağır bedellerine hazır ol! S.Pekgöz

Dünyamız bugün krizlerle dolu yoğun bir dönüşüm sürecinden geçmekte...

Siz de biliyorsunuz ki, dünyamız bugün krizlerle dolu yoğun bir dönüşüm sürecinden geçmekte...
Ve bu dönüşümün olumlu olması için pozitif enerjiye her zamankinden daha çok ihtiyacımız var.

Ayrılık ve ikilik ile koşullandırılmış bilinçten arınmanın tam zamanı. Yani -gemisini kurtaran kaptan - değil artık. Biz aynı gemideyiz... Kendimizi kapattığımız kamaralarımızdan şöyle başımızı dışarı çıkarır bakarsak eğer, kendimizi kurtarmanın yolunun herkesi kurtarmaktan geçtiğini görürüz.

Yazık ki, günümüzde yaşama dair doğru bir anlayışa gereksinim olduğunu hisseden pek az kişi var.
Hepimiz evrene saçılmış sayısız tanecikleriz... İstersek el ele uçmamız mümkün.


 Hem kendim için, aynı zaman da tüm insanlar için ve sevgili dünyamız için yaptıklarım yetersiz, ben çok daha fazlasını yapabilirim diyorsanız, buna hükümet politikaları karşı olsa bile gerçekleşir. Hepimiz el eleysek, her şey mümkün!..



Oraya buraya saçılsak da, bazen birbirimizi farketmemiş olsak da birbirimizin hayatını sürekli etkilediğimizi ve bir olduğumuzu biliyorum.

Her gün yepyeni ışıklarıyla, yepyeni fırsatlarıyla doğuyor...
Yaşamda ki olumsuzluklardan sürekli yakınarak enerjimizi boşa harcamak tan sa terslikleri düzeltmeye başlıyabiliriz.
Bu değişim ve acı döneminde herşeyi biliyorsak, yapmamız gereken çok şeyde olduğunun farkındalığıyla...

Seda PEKGÖZ

Tanrıyı Yanlış Anladık!..

Bunca arazla çevrelenmişken kendimizi nasıl duyumsarız? 'İnsan' olduğumuzdan, insan doğallığıyla yaşadığımızdan söz edilebilirir mi?
Yaşamlarını sürdürebilmek için analarına, babalarına,soylarına, ırklarına,toplumsal  statülerine göbek bağıyla bağlı kalmak zorunda hissedenler yaşamı nasıl algılar?

Kendiniz için ördüğünüz kafesler beni hiç ilgilendirmez!.

Kendiniz için ördüğünüz kafesler beni hiç ilgilendirmez!.. Ben gerçeğe kanat açtım özgürce!.. Endişem, sizleri görmemezlikten gelerek ne kadar uçabilirim(?)..  Her yandasınız, her yerdesiniz. İster istemez çarpıyorum birinize.

Bazen, dokunmadan geçmek istemiyorum.. Küçük bir taş atıyorum, içinizde dalgalar oluşsun diye.. 

El ele tutuşup uçmamız mümkünken, hala uyuşuk uyuşuk ne beklersiniz  kafeste ? Bu inadınızda anlayamadığım bir mutluluğunuz olmalı!..

tamam. Yapılacak bir şey yok!.. benimde zamanım yok:( .. Gidiyorum, burnumu ona buna,  başımı belaya sokmaya.. Haksızlıklar karşısında yine yaralanmaya ..Durup, düşünmeye !.. Keşfedilmemişi keşfetmeye...

Sesim sizlerden zıt yönlere... Dalıp, çıkarım özgürlüğe..

Acılarımızı olgunlukla karşılayıp, sevinçlerimize özen göstermeliyiz

Her insanın hayatında bir sürü sorunun peşpeşe geldiği, içinden çıkılmaz, çözümü bulunmaz durumlar olmuştur.

Böyle zamanlarda bir kendine yetememezlik , giderilemeyen iç sıkıntıları iç içe geçer ve gitgide büyüyen halkalar halinde ilerler hep!..

Sonra birden dışardan atılan küçük bir taş tüm halkaları dağıtır. Bu kez de yepyeni çözümler getiren halkalar dizinine girilir ansızın. Üstelik bu öyle beklenmedik anda olur ki, sanki tüm o olumsuzlukları başkası yaşamış gibi birden bire o durumdan çıkarsın.

Yaşamımızda herşeyin tamamlanması gereken bir süreç olduğunun, ''elbette geçeceğinin'' farkına varmışsak eğer acılarımızı olgunlukla karşılar, sevinçlerimize özen gösteririz.

Sabırla yaşamı örmek

Bu kokuşmuş toplum yapısına uymak yerine; yaşam biçimimizle, yaptıklarımızla dışımızdaki bir çok insanın yaşamına katkıda bulunabiliriz. Diğer yaşamlara etki etmenin yarattığı sonuçları onlara yaşatıp, aynı biçimde yapıcı, doyumlu yaşamaya özendirebiliriz..