Varlığın Sessiz Şarkısı

Ne yoksa en çok onlardan bahsediliyor..
Olan sadece yaşanır..

— DeliMiDeli ˢᵉᵈᵃ ᴾᴱᴷᴳÖᶻ (@Mi_DeliMiDeli) March 10, 2015

Hayat, garip bir çelişkiler yumağı. İnsan, elinde olmayanı düşler, dilinde olmayanı anlatır. Eksik olan, her zaman daha çok yankılanır. Zenginlik hayali kuran yoksul, aşkı özleyen yalnız, özgürlüğü arayan tutsak… Ne yoksa, onun türküsü söylenir en yüksek sesle. Olan mı? O, sessizce yaşanır. Çünkü sahip olduklarımız, çoğu zaman fark edilmez; sadece kullanılır, sadece nefes alınır.

Düşünsene, bir evin sıcaklığı, sofradaki ekmek, bir dostun gülüşü… Bunlar varken kimse oturup onları destan yapmaz. Ama kaybetme korkusu belirir ya da o sıcaklık, o ekmek, o gülüş bir anda kaybolursa, işte o zaman başlar hikayeler. Eksiklik, insanın diline pelesenk olur. Varlık, sadece bir gölge gibi yanımızda durur; ne övülür, ne yerilir. Sessizce oradadır, ta ki yok olana dek.

Bu, insan doğasının bir oyunu mu, yoksa hayatın bize öğrettiği bir ders mi? Belki de her ikisi. Yokluk, bizi konuşmaya iter; çünkü yokluk, bir boşluk yaratır. O boşluğu doldurmak için kelimeler dökeriz, hayaller kurarız, planlar yaparız. Varlık ise bir nehir gibi akar; biz sadece o akışta yüzeriz. Mesela, sağlık. Her sabah uyandığında ciğerlerin hava dolar, kalbin atar. Bunu kutlar mısın? Hayır, sadece yaşarsın. Ama bir gün nefes daralırsa, işte o zaman anlarsın onun kıymetini. O zaman konuşursun, yazarsın, anlatırsın.

Peki, bu neyi değiştirir? Belki de şunu: Hayat, bize neyi görmezden geldiğimizi hatırlatır. Konuştuklarımız, özlemlerimiz, aslında içimizdeki boşlukların yankısı. Ama yaşadıklarımız, elimizdekilerin gerçeği. Bir an durup bakarsan, ne çok şeyin “olduğunu” fark edersin. Olan, konuşulmasa da değerlidir. Bir çocuğun kahkahası, bir sabahın serinliği, bir yudum su… Bunlar, dillendirilmeden de kıymetli.

Yine de, insanız. Eksik olanı konuşacağız, olmayanı düşleyeceğiz. Bu, belki de bizi ileriye taşıyan şey. Ama arada bir, olanı da fark etmeyi öğrenmeliyiz. Çünkü hayat, sadece yoklukların hikayesi değil; aynı zamanda varlığın sessiz mucizesi. Konuşmadığımız, sadece yaşadığımız o anlar, aslında en gerçek olanlar. Ne dersin, bugün bir an durup elindekileri fark etmeye var mısın?

Özgün İçerik : Deneme,Makale,Öykü, Sosyal içerik